Nadat ik een groot deel van mijn thesis had neergepend, had ik nood aan een beetje vakantie. Een goede vriendin verblijft momenteel in Kopenhagen en dus bracht ik haar met veel plezier een bezoekje. Naast het feit dat de hoofdstad van Denemarken een prachtige stad is, kan je hier ook een stevig feestje bouwen. Tijdens een van de avondjes uit stond ik soms vol verbazing te kijken naar het feestgedrag van sommige jongeren. De decadente taferelen die zich voor mij afspeelden, leverden mij niet alleen een memorabele avond op, maar ik had meteen ook inspiratie voor verschillende verhalen. Vooraleer ik jullie onderdompel in de wondere wereld van de Party harders, moet ik toch enkele opmerkingen maken. De hoofdrolspelers in mijn verhaal zijn allemaal Erasmus-studenten en bijgevolg is hun gedrag vaak iets losbandiger dan de gemiddelde student in Kopenhagen. Een tweede factor is de plaats van het gebeuren, Kulørbar: een bar in het centrum van de stad waar buitenlandse studenten gratis bier krijgen tot 1u. Het wordt u stilaan wel duidelijk dat deze actie niet leidt tot gematigd alcoholgebruik.
Vooraleer we richting Kulørbar vertrokken, hadden de meeste party animals al een pre-party achter de kiezen. Mijn eerste kennismaking met de feestbeesten vond plaats op het appartement van Lily. Een bende wildemannen kwam de keuken binnengestormd en voor ik het wist, zat ik in het midden van een preistengel-gevecht. Prei vloog in het rond en mensen belandden worstelend op de grond. Mijn verlegen natuur was op dat moment niet echt een troef, maar gelukkig waren deze jongelui allemaal even sympathiek. Nadat ik officieel was voorgesteld, werden de plannen voor diezelfde avond vastgelegd. Kulørbar is een uitzonderlijk populaire plek bij Erasmus-studenten, omdat zij gratis binnen mogen huppelen en hun bierglas gratis mogen bijvullen tot de klok 1u slaat. Logischerwijs gingen wij dus ook die kant uit en ik werd op voorhand gewaarschuwd dat dit een zware avond kon worden. De sfeer zat er meteen in en ik kon kennis maken met verschillende bier-rituelen. Zo mep je jouw lege plastic bierbeker op een volle pint van iemand anders en dan wordt een deel van de gouden godendrank overgegoten. Vooraleer je het bier kan binnenkappen, moet je eerst uitbundig toosten. Het toosten vindt eerst plaats in de lucht en daarna moet je door de knieën om je beker op de grond te knallen.
Na een poosje zie je hoe de tongen (letterlijk en figuurlijk) wat losser worden. Mensen vergeten plots dat er thuis een liefje op hen zit te wachten en onderzoeken de amandelen van een nobele onbekende. Diegene die geen vriend of vriendin hebben, mogen natuurlijk helemaal losgaan. En dat doen ze dan ook... In het midden van de bar staan verschillende kooien waar vrouwen hun troeven tentoonstellen en mannen er gretig tegenaan schurken. Naarmate de uren verstrijken, worden de moves iets minder sexy en zie je vooral mensen uit de kooien hangen/vallen. Bier begint in het rond te vliegen en de mannen beginnen door te krijgen waar de zwakke prooien zich bevinden. Sommige meiden kunnen nog amper op hun benen staan, maar proberen toch nog wanhopig om met hun kont te schudden om een partner voor de avond aan de haak te slaan. Een van die losbandige dames had plotseling een van Lily’s vrienden in het vizier. Ze strompelde op hem af en duwde hem tegen een van de kooien. De arme jongen kon geen kant meer uit en zat gekneld tussen tralies en het achterwerk van een op hol geslagen dame. Op zo’n moment heb je een keuze: of je helpt je vriend, of je lacht uitbundig en neemt er foto’s van. Wij gingen voor de tweede optie, maar dit viel niet in goede aard bij onze femme fatale. Ze draaide zich om en gaf haar slachtoffer een harde mep in zijn gezicht. Waarschijnlijk voelde ze zich bekeken en vernederd, maar als je amper kan rechtstaan en onder het bier zit, dan voelt niemand zich übervrolijk. Later op de avond zagen we haar nog een paar keer terug, telkens in de armen van een andere jongen. Een groepje mannen had haar gespot en aangezien haar bewustzijn minimaal was, konden ze haar zonder veel problemen betasten en daarna doorgeven. Ik had enerzijds een beetje medelijden, vooral omdat er blijkbaar geen vriendinnen in de buurt waren om haar gewoon naar huis te brengen. Anderzijds, ze zal het zich de volgende dag toch niet meer herinneren..
