Nadat McDreamy mijn hart aan diggelen had gegooid, had ik best wat moeite om weer onder de mensen te komen. Vooral mannen moesten uit mijn buurt blijven, aangezien zij aan de basis lagen van mijn emotionele pijn. Gelukkig had ik na de breuk met mijn high school sweetheart reeds een manier gevonden om mijn verdriet te kanaliseren: op reis gaan met onbekende mensen. Nadat je aan de deur bent gezet, heb je ergens de onbedwingbare drang om jezelf te bewijzen. Ik besloot om mijn beperkte sociale vaardigheden wat aan te scherpen en met twee olijke Hollandse dames naar Borneo te trekken. Het werd een trektocht door mijn eigen Inferno en en het doel was de top van de Louteringsberg te bereiken. Terwijl Dante zich over het harige lijf van Lucifer moest hijsen om het aardsparadijs te bereiken, besloot ik bergen te beklimmen in plaats van duivelse mannenlijven. In het hartje van de jungle omhoog klauteren via modderige paadjes en scherpe rotsen, terwijl liters zweet langs je hals naar beneden druppelt, werkt blijkbaar zalvend voor een gebroken hart. Ik leerde dat ik niet de enige was die cupido in de steek had gelaten en al gauw voelde ik mij een stuk beter in mijn vel. Als ik kon samenleven met bloedzuigers en malariamuggen, dan waren mannen geen probleem. Jammer genoeg kon ik beter om met insecten die uit waren op mijn bloed, dan met mannen die elk sprankeltje hoop probeerden op te slorpen.
Na enkele turbulente maanden, besliste ik dat er een nieuw tijdperk was aangebroken voor deze alleenstaande dame. Een van mijn vriendjes uit een vorig leven, Leo genaamd, toonde weer interesse en had al enkele keren om een afspraakje gevraagd. Ondertussen was ik erg bedreven in het afwimpelen van eerbare en oneerbare voorstellen, maar ik moest dringend uit mijn comfortzone komen. Yoda gaf ons in The Phantom Menace wijze raad mee: “Fear is the path to the Dark Side. Fear leads to anger, anger leads to hate, hate leads to suffering.” En wie zijn wij om Star Wars in twijfel te trekken...
Dus ik besloot op Leo’s voorstel in te gaan en ging akkoord met een uitje naar de bioscoop. Wat kan er tenslotte misgaan tijdens het bekijken van een film, aangezien je niet bang hoeft te zijn voor ongemakkelijke stiltes. Hij kwam mij oppikken met de auto en vond het al te veel om aan te bellen. Wat volgde was een van de meest ongemakkelijke autorit-conversaties. Leo vertelde honderduit over de ongevallen van zijn stoere vrienden en ik probeerde wanhopig om een interessanter onderwerp uit mijn mouw te schudden. Blijkbaar had Leo ook al beslist dat we naar Footloose gingen kijken, omdat hij veronderstelde dat ik een romantische film met wat gehuppel wel ok ging vinden. Als softcore feministe vind ik niet dat een man steeds in de buidel moet tasten op dates, maar de meesten zijn toch zo galant om het voor te stellen. Als Leo nu nog een sprankelende persoonlijkheid had, dan ging ik niet eens denken aan mijn centjes. Mister Huff & Puff zat echter te zuchten in de rode stoel naast mij en leek zich steendood te vervelen.
Toen de film gedaan was, vermeldde Leo dat hij in normale omstandigheden nooit zijn geld aan zo’n film zou uitgeven. Heel erg fijn om te horen, vooral omdat ik zelf ook mijn geld liever aan andere films spendeer. Of misschien aan dezelfde corny films, maar met aangenamer gezelschap. Het werd geen spannende date en ik had geen zin om hem een tong te draaien. Het is waarschijnlijk door mannen als Leo dat de kuisheidsgordel en het hoofdpijnexcuus werden uitgevonden. Nee schat, vanavond niet, nooit niet!
Je blog is een verfrissende kijk op het single leven langs de andere kant, vooral omdat de meeste vrouwen deze dingen niet vaak delen met mannen (of met mij...kan ook natuurlijk). Bedankt alvast voor de posts totnogtoe, nu wordt het uitkijken naar de volgende scherf inzicht in de vrouwelijke psyche
BeantwoordenVerwijderen