Elke vrouw heeft het ooit wel eens meegemaakt: je ziet een knappe kerel en jullie blikken kruisen elkaar. Je slaat vlug je ogen neer en wanneer je opkijkt, merk je dat hij nog steeds naar je kijkt. Op zulke momenten zou een van beiden ballen moeten hebben, en op de ander toestappen. Het is echter niet zo makkelijk om iemand nieuws te leren kennen, laat staan de eerste stap te zetten. Vrouwen zijn mondiger geworden en wijzen alle kandidaten die niet aan hun eisen voldoen gewoon af. Mannen voelen hun testikels ter plaatse verschrompelen wanneer ze een blauwtje lopen en dus maken ze niet langer de eerste move. We zijn inderdaad geëmancipeerd en we hebben soms een grote mond, maar diep vanbinnen zijn we nog lieflijke dames en willen we nog altijd een echte vent. Iemand die ons een zekere geborgenheid kan bieden en die ons behandelt als de dames die we zijn. Jammer genoeg vinden de meeste mannen de gulden middenweg niet. De ene helft zit tijdens het uitgaan op een barkruk te kwijlen bij het zien van al die borsten en billen. De andere helft heeft dan weer een persoonlijke missie, namelijk zoveel mogelijk meiden in hun bed lokken. Ik verkies persoonlijk de kwijlende bankzitters, aangezien zij tenminste hun handen thuis houden. Hun gestamel is bovendien net iets respectvoller dan de oertaal die de players hanteren.
Onze moeders vertellen ons na een liefdesbreuk vaak hetzelfde: “ Er zijn nog genoeg vissen in de zee.” Misschien moeten ze ons ook waarschuwen voor de kwallen die erin rondzwemmen. Het is dus helemaal niet makkelijk om een spontane, romantische en knappe kerel te vinden. Bovendien spartelen ze ook als gekken eenmaal we hen in onze netten hebben gestrikt, want dan zouden ze wel eens hun befaamde vrijheid kunnen verliezen. Veel vrouwen geven de zoektocht dan ook op en proberen alternatieve oplossingen te vinden. De reeds gekende Polly krijgt in deze aflevering het gezelschap van twee prachtige dames, Fiona en Vicky. Zij waren alledrie vrolijke vrijgezellen, tot ze besloten dat hun ex-vriendjes wel eens de ideale sexbuddies konden zijn.
Fiona was de eerste om deze optie eens uit te testen. Zij en haar ex-vriend hadden een turbulente relatie achter de rug, maar ze konden het nog steeds met elkaar vinden. Nadat ze de crash-and-burn-fase had overleefd, pikte ze de draad van haar leven weer op. Fiona kon weer lachen en genoot volop van de tijd met haar vriendinnen. Na een tijdje begonnen de seksuele frustraties echter op te borrelen. Natuurlijk stond haar ex-partner paraat om haar uit de nood te helpen. Het is fijn om weer eens menselijke warmte te voelen en alles voelt ook erg vertrouwd aan. De eenzaamheid slaat echter nog harder toe wanneer je seksbuddy de deur uit is en je weer geconfronteerd wordt met het feit dat hij je heeft verlaten. Fiona kwam terecht op een emotionele rollercoaster en na een tijdje waren er maar weinig hoogtepunten meer, afgezien van die van seksuele aard. Het werd dus tijd om er een einde aan te maken en de ex op afstand te houden, wat niet moeilijk is eenmaal de benen gesloten zijn.
Ondanks de slechte ervaring van Fiona, besloot Polly om haar voormalig vriendje ook af en toe een bezoekje te brengen. Haar ex-stud was een kanjer in bed en kon blijven doorgaan. Zo’n hengst zet je natuurlijk niet graag op stal, vooral niet als je er zelf zoveel plezier aan kan beleven. Net zoals je van paardrijden pijn in de benen krijgt, krijg je van het berijden van je ex pijn in het hart. Polly heeft het niet erg lang laten aanslepen en pakte haar frustraties op een andere manier aan (cfr: Along came Polly). Vicky had ook nog een goeie band met haar ex-vriendje en ze besloten om elkaar af en toe nog eens te zien. Haar gewezen vriend besloot alles uit de kast te halen en had zelfs champagne en hapjes klaar gezet. Ondanks de waarschuwingen die ze kreeg, besloot Vicky die avond dat haar ex-vriend geschikt was voor wat hanky panky. Haar gewezen boyfriend maakte tenminste nog wat tijd voor romantiek, maar ook dit sprookje kwam tot een einde. Vicky had haar vrouwelijke impulsen niet altijd onder controle en dus kwamen de woorden “ik zie je graag” plots uit haar mond. Blijkbaar iets wat ex-vriendjes niet graag horen en dus besloot onze romantische sexbuddy om de negeer-modus in te schakelen. Jammer genoeg had hij er niet op gerekend dat Vicky zich niet zomaar laat afschepen, dus als in een onbewaakt moment lokt ze hem met haar rondingen zo weer het bed in. Waarna de hele vrienden-seks-negeer-cyclus zich weer herhaalt.
Het is duidelijk dat veel mensen na een liefdesbreuk door dezelfde fase heen moeten voor ze het echt achter zich kunnen laten. We maken onszelf wijs dat we echt vrienden kunnen worden met onze ex-partners. Meer nog, we denken dat we in staat zijn om alle emotionele bagage overboord te gooien en een losse, seksuele relatie met hen te beginnen. Na een tijdje droogt het meeste lichaamsvocht echter op en het enige wat nog overblijft zijn tranen. Mannen kunnen nu eenmaal seks beter loskoppelen van alle emotionele zaken. Billy Crystal wees ons al op het verschil: “Women need a reason to have sex, men just need a place.” We moeten misschien gewoon wachten tot de perfecte vis langs komt zwemmen en we hem aan de haak kunnen slaan. En wie toch wil experimenteren, hoeft zich geen zorgen te maken: er staan altijd vriendinnen paraat om je te troosten! (en die je verhalen dan gebruiken voor een blog... )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten