zondag 18 december 2011

Fase 2: Creepy Crawler Stalker

De twinkelende lichtjes, dampende bekers glühwein en vrolijke kerstdeuntjes brengen mij al helemaal in feeststemming. De komst van de kerstbomen en kerstmarkten brengt ieder jaar ook een ander verschijnsel met zich mee. In de aanloop naar de feestdagen worden vrouwen milder en de eenzaamheid drijft hen soms in de armen van een kerel die niet aan hun eisen voldoet.  Rond deze tijd van het jaar zijn zelfs mannen met een baard en een bierbuik geliefd, zolang ze zich maar in een rode jas hijsen en je een kadootje geven. In januari is de feestroes echter over en je voert dan jouw nieuw voornemen uit: een beter lief vinden. Toen ik gisteren tussen de stalletjes in Brussel slenterde, merkte ik dat de kerstsfeer twee kanten uit kan. Het was er een drukte van jewelste en ik kon amper een blik werpen op de feestelijke prullaria, dus ik probeerde mij een weg te banen tot bij een van de kraampjes. Een breedgeschouderde man kreeg het echter op zijn heupen en nam me plots bij de arm. Even dacht ik dat hij deze frêle jonge dame een handje wou helpen om te ontsnappen uit de mensenmassa, maar ik kreeg een scheldtirade te verwerken. Als karma echt bestaat, dan mag deze gefrustreerde man in 2012 een opblaaspop verwachten in plaats van een lief. Omdat lekker eten doet vergeten, ging ik na die aanvaring een leuk restaurantje opzoeken. De ober voelde zich duidelijk ook een beetje alleen, maar besloot het anders aan te pakken. Ik werd overladen met complimentjes en kreeg zelfs de eervolle titel van prinses. Het lijkt dus wel alsof de wanhoop de heren in twee compleet verschillende kampen verdeelt. 
Dat het voor mannen een uitdaging is om de gulden middenweg te bewandelen, werd me een hele poos geleden al duidelijk tijdens het uitgaan. Nadat ik mijn liefdesverdriet had weggewerkt met een hele hoop romantische komedies en een indrukwekkende hoeveelheid chocolade, ging ik wat calorieën verbranden op de dansvloer. Een van mijn vriendinnen is uiterst behendig in het strikken van hunky mannen, dus ik besloot haar die avond zorgvuldig te observeren. Terwijl zij de ene move na de andere uit haar mouw wist te schudden, gebeurde er plotseling iets vreselijks. Toen er een swingend muzieknummer door boxen schalde, begon een groepje mannen uitbundig te dansen. Mijn misprijzende blik werd verkeerd geïnterpreteerd als oogcontact en een van de losbollige vrijgezellen kwam mijn kant uit. André had blijkbaar een job in de verkoop en begon zichzelf meteen aan te prijzen. Na een lauwe reactie van mijnentwege, probeerde hij dan maar een originele pick-up line uit: “Sommigen nemen genoegen met de rotte appels op de grond, maar ik hou wel van de appels aan de top, waar je wat moeite voor moet doen.” 
Mijn dartele vriendin maakte hem duidelijk dat hij niet erg welkom was, maar André was volhardend. Hij gaf me zijn businesskaartje en vermelde nog even dat hij een echte catch was. Deze kerel krijgt een eervolle vermelding in de categorie Creepy Crawler Stalkers, aangezien hij besloot om nog niet op te geven. Aangezien hij mijn naam wist te bemachtigen, kon hij mij ook ongestoord een mailtje sturen via facebook. Na de zoveelste vriendelijke afwijzing, werd het André uiteindelijk toch teveel. Het was hem duidelijk geworden dat ik worstelde met enkele moeilijkheden op het gebied van mannen. Natuurlijk mocht ik hem altijd contacteren als ik onder ogen kon zien dat het probleem bij mij lag. Jammer voor André, maar heb geen zin om zijn blozende appel te worden. Misschien moet hij zijn pijlen de volgende keer toch richten op de aangeschoten dame die haar benen rond een danspaal moest klampen, enkel en alleen om zichzelf recht te houden. 

De moraal van dit verhaal is best duidelijk: geef nooit je echte naam aan iemand met de naam André en versier met mate (net zoals je kerstboom)!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten